Dzieci garnęły się do nauki i stale powiększała się ich liczba. Uczyły się języka polskiego,poznawały historię kraju, śpiewały hymn narodowy,stawały się świadomymi obywatelami niepodległego państwa polskiego.Szkoła, z karczmy została przeniesiona do oficyny dworskiej Bronisławy i Metodiusza Jankowskich. Warunki lokalowe polepszały się. Jednak wciąż zwiększająca się ilość uczniów i rosnący prestiż szkoły w Bogatem, a także zmieniający się status tej szkoły powodowały, Że uczniowie nie mieścili się w jednym budynku, a klasy były liczne - 30 i więcej osób. Poszczególne klasy zostały zlokalizowane w innych domach: u Batogowskich, Jędrzejaków (obecnie dom i piekarnia państwa Ostrowskich).

Kadra pedagogiczna pod koniec lat 20 zdobyła już pełne kwalifikacje zawodowe.

• Wszystkie dzieci w wieku szkolnym były zobowiązane do nauki. Za niespełnianie obowiązku szkolnego, którego ściśle przestrzegano, karano rodziców (za 3 dniową nieobecność nieusprawiedliwioną, ojciec musiał spędzić dwa dni w areszcie).
• Uczeń mógł być zwolniony z obowiązku szkolnego, ale rodzice w podaniu zobowiązani byli uzasadnić zwolnienie. Za spóźnienia, niewłaściwe zachowanie się, stosowano kary cielesne: łapy lub zostawiano po lekcjach w tzw. „kozie„.
• Dzieci rozpoczynały naukę od klasy wstępnej, a już w kl. I uczono kaligrafii.
• Warunki w szkole nie były najlepsze. Dzieci siedziały w długich ławkach po 7 osób, pisały stalówkami, a atrament nosiły ze sobą. Były teŻ ławki 2 osobowe, a u Jędrzejaków stoliki i taborety.
• Klasy były łączone na niektóre przedmioty: klasy IV z V i VI z VII, do klas starszych nie wszyscy uczęszczali.
• Od klasy IV prowadzili lekcje różni nauczyciele
• Uczniowie dużo uczyli się na pamięć.
• W czasie przerw nauczyciele pełnili dyżury.
• W szkole u Jankowskich nie było woźnych, po skończonych lekcjach sprzątali dyżurni uczniowie (po dwie osoby). Od 1934 roku, w szkole został zatrudniony woźny - pan Rymsza, z pochodzenia Litwin.
• Szkoła posiadała bogaty księgozbiór, który w wojnę 1939 zniszczyli Niemcy. Palili wszystko - książki, dokumentację szkoły. Kilka niedopalonych książek udało się uratować z ognia (wykraść nocą) rodzinie Sekunów
• W czasie trwającej cały dzień nauki, była godzinna przerwa na obiad.
• W szkole był sklepik, w którym można było kupić potrzebne artykuły szkolne.
• Uczono takich przedmiotów, jak na zamieszczonych świadectwach.